'88-13/7
Tegen de kerk pissen deden wij allemaal. Mijn vader net zo goed als ik. 't Was iedere zondag een flinke tippel naar de Boezemsingel. Even pissen, zei mijn vader als hij de hoek omsloeg naar de zijdeur waar de mannenbanken waren. Mannen en vrouwen zaten strikt gescheiden. Aan lichte kerken hadden wij geen boodschap. Mannen en vrouwen door elkaar gaf geen pas voor God's aangezicht en was even verderfelijk als gemengd zwemmen. De duivel lag overal op de loer. De broek dicht betraden wij opgelucht God's huis. Vrouwen kwamen in het stuk niet voor. Die waren van een andere orde. Lijdzame figuren die geduldig het godvruchtig gedaver uitzaten. Naar hun lichamelijk welzijn werd niet gevraagd. Dat zij verkrampt van pijn op de harde banken zouden kunnen zitten, kwam in niemands hoofd op. Het zwartekousengeloof heeft heel wat blaasaandoeningen veroorzaakt. Duurde de preek naar mijn smaak te lang, dan sloop ik op mijn tenen weg. Even pissen, zei ik dan. Mijn vader knikte begrijpend. Mijn moeder keek mij verwijtend na.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten