Vincent van Gogh • 29 juli 1890

• Vincent van Gogh (1853-1890) was een Nederlandse schilder. Onderstaande brief aan zijn broer Theo droeg hij op zich bij zijn dood op 29 juli 1890. 

 
Bedankt voor Uw aardige brief en het biljet van 50 fr. die hij bevatte.
Ik zou U graag over veel dingen willen schrijven, maar ik voel hoe nutteloos het is. Ik hoop dat ge die heren in een jegens U welgezinde stemming hebt aangetroffen. Dat ge me geruststelt ten aanzien van de rust van Uw huishouden, dat was de moeite niet waard, ik geloof dat ik evenzeer her goede heb gezien als de andere kant. - En ik ben het er overigens helemaal mee eens dat het opvoeden van een klein jongetje op een vierde etage een zwaar karwei is, zowel voor U als voor Jo. Aangezien datgene dat het belangrijkste is goed gaat, waarom zou ik dan nog over minder belangrijke dingen praten. Op mijn woord, voordat er kans is met een kalmer hoofd over zaken te praten, zal er Waarschijnlijk nog een tijd verstrijken.
Dat is het enige dat ik op het ogenblik kan zeggen en dat ik dat van mijn kant met enig afgrijzen heb geconstateerd, ik heb het nog niet verstopt. Maar het is daar allemaal. De andere schilders, wat ze er ook over denken, houden zich instinctief op een afstand van de discussie over de huidige handel.
Nou ja, we kunnen eigenlijk alleen onze schilderijen laten spreken.
Maar toch, mijn beste broer, is er dit dat ik je altijd al gezegd heb en ik zeg het nog eens met alle ernst van een geest die onverdroten bezig is te pogen het beste te doen dat men kan - ik zeg het U nog eens dat ik U altijd zal blijven beschouwen als iets anders dan een simpele handelaar in Corot, dat gij, door mij als tussenpersoon deel hebt aan de daadwerkelijke produktie van bepaalde doeken, die zelfs in een debâcle hun kalmte bewaren.
Want zover zijn we en dat is min of meer het voornaamste dat ik u te zeggen kan hebben op een ogenblik van relatieve crisis. Op een ogenblik dat de zaken zeer gespannen zijn tussen handelaren in schilderijen van dode kunstenaars, en levende kunstenaars.
Welnu, mijn eigen werk, ik riskeer er mijn leven voor en mijn verstand is er al half aan ten onder gegaan - goed - maar gij zijt niet onder de handelaren in mensen voorzover ik weet, en gij kunt partij kiezen, vind ik, daadwerkelijk met menselijkheid handelend, maar que veux tu?