15 mei 1963
Stravinski en Kraft gelezen. Ik vrees dat het meer Kraft dan Stravinski is. Het is moeilijk zoveel tekst van een niet-schrijver te lezen. Ongetransformeerde taal kun je alleen als citaat of stoplap gebruiken. Daar speelt en klinkt het uitstekend en vliegt het als een betoverde pijl, maar als het honderden pagina’s zijn waar de grote componist in een stink-Wiegel verandert die het noodzakelijk acht om het ‘laatste nieuws’ over zijn homoseksuele vrienden te vertellen, ga je je afvragen waar het allemaal voor nodig is. Van ons, de ‘achtergeblevenen’ herinnert hij zich alleen Sergej Gorodetski (die hij om de een of andere reden een ‘lange blonde man’ noemt), voor de diensten die hij Bjaka aan het begin van de Revolutie heeft bewezen. In ieder geval kun je met zekerheid stellen dat dit werk het aantal Stravinski-bewonderaars niet zal doen stijgen.
De “Kraft” waar de Russische dichteres Anna Achmatova (1889-1966) het in haar dagboek over heeft, is Robert Craft, vriend van Stravinsky en auteur van een flink aantal boeken over deze componist. Het fragment van gister (14 mei) komt uit een van die boeken – zijn dagboek – maar niet het boek waar Achmatova over schrijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten