6 april 1933
De monarchistische beweging maakt grote vorderingen, daarvan is H.M. [de keizerin] overtuigd, en met deze indruk is zij uit Berlijn teruggekeerd. Ze heeft weer vele prominente personen gesproken. Gisteren, onder vier ogen, beschreef zij mij haar indrukken: Hitler is een zeer verstandige en rustige man. Zijn partij zou hem graag tot keizer kronen, maar hij wilde dat niet en dacht alleen aan de keizer als monarch. Zijn rede in de Rijksdag was betekenisloos omdat hij gezien de situatie beslist niet anders kon spreken. De nazileider Rohm zou tegen Grancy hebben gezegd dat wij in het najaar de monarchie zouden hebben. Dat schijnt de verwachtingen van H.M. nog het meest aangewakkerd te hebben. Zo zeer als Hitler voor de keizer was, zo weinig sympathiek stemde hem de meeloperij van de kroonprins. Hij droeg het onderscheidingsteken van de Stahlhelm, maar groette met de Hitlergroet. Bovendien zou de Stahlhelm een aflopende zaak zijn. Alle leden liepen over naar de nazi's. Prins Oskar zou zich zo schamen voor deze blamage dat hij het niet waagde haar in Berlijn op te zoeken. Ook over Eitel sprak zij onaardig en ze dreef de spot met diens ijver voor de Stahlhelm.
Een groot deel van de vrijmetselaars, zei de keizerin toen, was nu voor de monarchie. Men moest niets negatiefs meer over hen zeggen, maar de steun aannemen die men krijgen kon. Daarom moest de keizer ook zeer voorzichtig en terughoudend zijn en niet zoveel foeteren.
13 april 1933
Op het bericht dat de Deutsche Volkspartei zich wil opheffen en tot de partij van de nazi's wil toetreden, reageerde Z.M. goedkeurend; dat was het enige juiste. Evenzo moesten ook de Duitsnationalen verdwijnen en moesten er - zoals eens in Engeland - alleen nog Whigs en Tories overblijven! (Hier is de invloed van H.M. duidelijk te merken.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten