Den Haag, Hotel des Indes, 9 april 1936
Kranten: treurig en verwarrend. Gifgas over Afrika, Hitler-leugens over Europa.
Friedrich uit Amsterdam gearriveerd. Met hem en E gegeten bij Saur. Eva Boy-Hobogen heeft zich per ongeluk flink gesneden. Brieven van Maria Osten uit Moskou over een nieuw tijdschrift, Das Won, en van Golo uit Küsnacht, politiek verschrikkelijk pessimistisch, en niet zonder reden.
1 amp. eu. genomen, het gaat nog steeds niet helemaal zonder, vooral het werken niet. Gewerkt: 5 1/2 pagina’s. Met z’n vieren naar House of Lords (E, F.,Th.). Daarna hier. Genomen (nog 2). Lang gesprek. Over de afgrijselijke toestand van de wereld. Je zou moeten proberen onverschillig te worden, ergens anders op de wereld met een andere taal te leven. Kan dat? Gepraat over een literair theater dat er zou moeten komen, en over het repertoire ervan. Half vier.
Met hoeveel kleinigheden, nietigheden, zinloze dingen heb ik dit domme schriftje weer gevuld. Vormt de som ervan een leven? Alles wat wezenlijk is, blijft hier onuitgesproken. De schoonheid en de hele treurigheid blijft onuitgesproken. Die ontcijfer ik later weer. De feiten zijn trefwoorden voor de herinnering, kleine ezelsbruggetjes voor het geheugen. Meer niet. Wordt vervolgd, tot nader order.
• Klaus Mann (1906-1949), schrijver van Mephisto en zoon van de beroemde Thomas Mann, leidde een rusteloos, door drugs en doodsdrift gekenmerkt bestaan. Zijn dagboeken bevatten in telegramstijl gestelde verslagen en gedachten tegen de achtergrond van de roerige wereldgebeurtenissen van voor en na de Tweede Wereldoorlog. Hij pleegde zelfmoord in 1949.
De aanduiding ‘genomen’ in het fragment slaat op drugsconsumptie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten