12 maart 2016
Wietplanten in Passau
Via het Main-Donau kanaal bereik ik Passau, in Zuid-Duitsland. Vanaf hier wil ik de Donau volgen tot ergens in Roemenië of Bulgarije. Daar ben ik nog niet over uit. En het hangt ook af van waar ik kan overnachten. Ik verblijf hier voor één nacht bij een Duitse student, Peter. Hij woont met twee andere studenten in een ietwat vervallen, naoorlogs flatgebouw aan de rand van Passau. Zijn huisgenoten zijn er niet en ik kan kiezen welke van de twee kamers ik wil. Ik ga voor de kamer met een groot tweepersoonsbed. Peter is een enthousiaste, energieke jongen. Hij studeert informatica aan de universiteit. Niet direct het type student waarbij je je eigenaardige dingen in het hoofd haalt.
Hij heeft nog wat rijst van de dag ervoor staan, en nog een paar kippenboutjes. Samen met de ratatouille die hij van z'n moeder heeft gekregen, maakt hij een maaltijd. Hij is fan van kruiden; hij strooit er van alles op. Smakelijk eten, is het.
Na het eten roken we samen een sigaretje op het balkon. Ik ben niet verbaasd dat zijn kamer én de grootste, én die met het balkon is. Op zijn kamer liggen overal kleren, boeken en papieren. Zijn te grote kledingkast past niet bij de inrichting. Hij vertelt dat die nieuw is, dit in tegenstelling tot de rest van het meubilair. Voor ik er erg in heb schuift hij de deuren van de kast open. Hij heeft deze omgebouwd tot een kleine wietplantage. Vol trots kijkt Peter mij aan, en deskundig legt hij uit hoe het allemaal functioneert. Het lijkt op een waterdicht verhaal. Alleen dat hij het slechts voor eigen gebruik rookt, klinkt en lijkt me ongeloofwaardig. Ik heb geen zin in wiet, en s avonds gaan we waterpijp roken in het centrum van Passau. Ik heb frambozensmaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten