• De Oostenrijkse schrijver Peter Handke (1942) publiceerde in 1977 een journaal onder de titel Das Gewicht der Welt - door Hans Hom in het Nederlands vertaald als De last van de wereld. De observaties vormen een bespiegelend dagboek van zijn leven als schrijver en filmregisseur in Parijs, waar hij van 1971 tot 1978 woonde.
Januari 1976
De bleke, opgeverfde vrouw met hoed in het café: als ze eindelijk wordt aangesproken, heeft ze, met te worden aangesproken, het enige geruststellende punt bereikt in de loop van de lange dag
De man praat over de rechten die hij heeft. De vrouw. ‘Laat de staat er toch buiten’
’Als ik met iemand samen ben geweest, voel ik me er naderhand vaak trots op dat ik niets van mezelf heb verraden’
De vrouw zit met haar ogen dicht. Het kind: ‘Denk je na?’ – ‘Nee, ik zie beelden die vanzelf voor je geest verschijnen als je uitademt.’ Het kind probeert
Ze zitten ’s middags starend in de cafés, alsof ze al tv kijken
Haar gezicht in de spiegel, het gebruikend om te fantaseren
De patrouillerende politieagenten: Waarom slaan die me eigenlijk niet meteen neer? Waarom wachten ze nog op een aanleiding?
‘Waar denk je aan op dit moment?’ – ‘Dat ik nu niet dood zou willen gaan.’
‘Woman, I’m your friend.’ (Jeremiah Johnson)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten