2e Januari
Ik houd van sprookjes, maar alleen op Nieuwjaarsdag. Er was eens een secretaresse, de mijne. Toen ze mij op kantoor een gelukkig nieuwjaar wenste, kwam ze niet op mijn knieën zitten. Ik weet wel dat alle secretaressen op de knieën van hun directeur zitten, maar dit is een sprookje — niet dat secretaressen op de knieën van hun directeur zitten, maar wel wat ik schrijf — en het is dus mijn recht met de waarheid een loopje te nemen.
Maar juist óm of misschien tengevolge dit loopje met de waarheid klonk mij de nieuwjaarsgroet van mijn secretaresse als een sprookje.
Kan iemand die van sprookjes houdt een cynicus zijn?
Ik vraag het aan mijn vrouw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten