28 juni 1914
Ik zat toen […] een boek te lezen […] en ik was er heel geconcentreerd in verdiept. Maar toch was ik mij tegelijkertijd bewust van de wind in de bomen, het getsjilp van de vogels en de uit het Kurpark aanzwevende muziek. […] Dus stopte ik onwillekeurig met lezen toen de muziek ineens midden in een maat ophield. […] Ook de menigte die als een enkele golvende massa tussen de bomen flaneerde, leek te veranderen; ook zij stond ineens stil in haar heen en weer golvende beweging. Er moest iets gebeurd zijn. Ik stond op en zag dat de muzikanten het muziekpaviljoen verlaten. Ook dat was vreemd, want het Kurconcert duurde anders een uur of langer. Iets moest dit abrupte einde hebben veroorzaakt; toen ik erheen liep, zag ik dat de mensen zich in opgewonden groepjes voor het muziekpaviljoen verdrongen om een kennelijk net aangeplakt bulletin. Het was, wist ik een paar minuten later, het telegram waarin werd meegedeeld dat zijn keizerlijke hoogheid, kroonprins Franz Ferdinand en zijn vrouw, die voor de manoeuvres naar Bosnië waren gereisd, daar het slachtoffer waren geworden van een politieke moordaanslag.
Steeds meer mensen verzamelden zich om het bulletin. Ze gaven elkaar het onverwachte bericht door. Maar om de waarheid geen geweld aan te doen: van de gezichten was geen bijzondere geschoktheid of verbittering af te lezen. Want de troonopvolger was bepaald niet geliefd geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten