Zaterdag
Zondagmiddag geeft de uitgeverij een verjaardagsreceptie voor me op sociëteit De Kring. Tevens zal de presentatie gehouden worden van Alle dagen laat. Ik raak met de dag nerveuzer.
Donderdag werd ik gebeld met de mededeling dat de eerste exemplaren gearriveerd waren. Zouden ze er een paar per koerier laten bezorgen? Nee, hoe nieuwsgierig ik ook ben (Hoe ziet het eruit? Is het portfolio mooi? Hoe voelt het aan? Hoe ruikt het papier? O, laat er niet meteen een fout uitspringen als ik het opensla...), ik besloot dat ik zondag nu eens écht het eerste exemplaar overhandigd wilde krijgen.
Mijn zoon, door de warmte zijn woonruimte uitgejaagd, werkt hier op zijn laptop. Hij laat zich graag storen door Louis/Loetje en de een jaar oudere Bosi. Het ene moment klinken hun pootjes in een roffelende ren, het volgende moment wordt er gelikt en luid gesponnen. Ik ga me zo aanstonds buigen over een dankwoord, nu ja, het moet er wat anders uitzien. Als een later geschreven dagboekfragment, stel ik me voor, waarin verslag wordt gedaan van de receptie. Ik zal doen of mijn wens is verhoord: ik ben wel bij het feest aanwezig, maar word niet herkend. Sommige gasten gaan op de vuist, door de drukte bezwijkt het balkon, etc. Ik zal wel zien wat het wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten