donderdag 22 december 2022

Bertolt Brecht • 23 december 1921

Bertolt Brecht (1898-1956) was een Duitse schrijver. Uit: Dagboeken 1920-1922 (vertaald door Hans Hom).

21
Marianne is er. Het regent. Het pension is warm, we kunnen daar terecht. Ze ziet er niet zo goed uit, maar na even wordt ze mooier. Ze zingt Mahler aan de piano. Ik ren naar filmrepetities. Enzovoort. Enzovoort.

23
Ik maak het af met Erich Reiss. Maandelijkse betaling van 750 mark. 1. Ballades 2. Proza 3. Garga. Zarek sleept me mee naar Hesterberg, en ik sluit een contract voor zes dagen (500 mark). Ik zing in de 'Wilde Bühne' soldatenballades.

24
Dan wonen we bij Warschauer. Deze gastvrijheid is Aziatisch. We hebben onze eigen kleine boom. Ik doe M[arianne] een Turks sigarettepijpje cadeau, oud, Tula, een metalen hanger, een ballade in handschrift. Zij mij De idioot, stropdas, een aap, sokken. We souperen met Warschauer, die mij Wedekinds Lauten-lieder ten geschenke geeft.

25
Marianne heeft het er vaak over dat ze toch wel erg op R[echt] gesteld was toen ze van mij wegging, dat zijn liefde heel sterk was. Misschien omdat ik niet aan werken toekom. Ze heeft met Hagemann (en anderen, een echtpaar) bars bezocht, hij heeft geprobeerd haar in de auto te kussen, zij heeft hem een brief geschreven, uit geestdrift over een enscenering. Ze ontvangt een brief, gericht aan 'Marianne', een invitatie voor oudejaarsavond, met vier personen, dat wil zeggen twee paren. Ze moet er op antwoorden, anders regelt hij iets anders. En dan een officiële (gelijktijdig arriverende) brief, waarin staat dat ze vermoedelijk geen engagement meer krijgt.

31
Met Marianne en Warschauer in het Grosse Schauspielhaus: Orpheus. Daarna souper, champagne, roken, lood gieten. Zo wordt het jaar afgesloten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten