• Max de Jong (1917-1951) was een Nederlandse dichter. Zijn dagboeken zijn gepubliceerd bij Van Oorschot.
Do 9 dec. Maar een uur of vier geslapen. Dat bed is te hard, de aderen worden afgekneld. De postwissel geïnd in Zuid en de chèque in het Centrum. Voor plaatsbespreken schouwburg te laat, sluit om 3 uur.
Kamerhuur betaald. Grote slaap en groot chagrijn. Nog heel even getikt. Op de Rb-str. bijna te laat. Je komt er zo mooi vroeg vandaan en dan heb je zo'n lekkere lange avond, en die hele lange lekkere avond naast je de muziekstuwingsmachine van de buren. Vanavond ook weer. Heel vroeg naar bed gegaan, om 10 uur.
Vrij 10 dec. Heel vroeg opgestaan, om 6 uur. De hele dag zitten tikken aan dat excerpt van de Faux-monnayeurs, nog niet af. Weer te laat voor dat plaatsbespreken, vandaag wel voor een gulden vertramd en versnoept.
In de Rustenburgerstraat geef ik aanstoot door een te grote losheid. Dit gaat werkelijk niet met die kantoorbediendes.
Bij Mienie geweest. Gevraagd of ik er nog twaalf en een halve gulden kon lenen tot half febr., ze moest het nog overwegen! Rotbezoek. Krisha had weer gebeld en de zeeman kwam zondag, dat werd overigens niets, want zij eiste oppassen, dan moesten de mannen er ook maar eens iets voor over hebben, zij verbeeldt zich geen middelen te verdragen en het dringt nu pas tot me door, dat daar niet tegen te praten valt. Overigens was alles niet goed wat ik zei. Om half tien moest ik pissen, mocht niet in de wasbak, mocht niet beneden en ik mocht niet naar buiten en dan terugkomen. Dan moest ik het maar een half uur inhouden, want anders zat ik er toch maar tot vier uur. Deed overigens aan zwijgoefeningen, het ging niet vanzelf. Kribbig over dat geldlenen of over mijn niet toeslaan of juist, omdat ze andere kansen had? In ieder geval had ik eigenlijk de deur met een harde klap dicht moeten slaan.
Weer op tijd naar bed gegaan om op tijd op te kunnen staan. In het diepst van mijn dromen treden steevast muizen op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten