François van Hoogstraten • 29 maart 1914

• In 1913 kreeg de toen 21-jarige François van Hoogstraten een erfenis en besloot dat geld te gebruiken voor een reis om de wereld. Zijn dagboeken en brieven van die reis zijn gepubliceerd in Gloria Mundi. Eind maart 1914 voer hij van Hawai naar Canada.

Grote Oceaan

26 maart • Kalme zee. Gelezen, gewandeld, een paar dekspelen gedaan. Vandaag de Kreeftskeerkring gepasseerd, we zijn dus nu niet meer in de tropen. 's Avonds stak de wind op; het is nu aanmerkelijk koeler aan boord. Tijdens de maaltijden is het soms grappig om aan de lange tafels de verschillende manieren van sinaasappels eten te observeren: de wijze van doorsnijden, pellen, met of zonder hulp van een vork, iedereen doet het weer anders... Ik las in een Canadese krant van 2 maart jl. dat er op de Hollandse kust een Engels schip gestrand was, de Aretic Stream: she became a total wreck...

27 maart • Door de felle wind van gisteren stond er een geweldige deining; zelfs het bovendek ligt onder het schuim van de opspattende golven. Af en toe een regenbui, het is nu fris koud weer. Decktennis is nu een goede oefening in de kou. Ik win nogal vaak, vooral in het single spel. Door de sterke schommeling maakten we de gekste bokkensprongen. Brieven geschreven. Voor 't eerst lopen weer enige heren in hun overjas. In de na-avond werd het schip bedenkelijk heen en weer geslingerd, zodat zelfs de eerste officier het `very rough indeed' noemde. Alles kraakte, vooral de eetzaal.

28 maart • Nog steeds een zeer sterke deining. Het ontbijt is om half negen, maar om half tien was de helft nog niet aanwezig. Desondanks 's morgens en 's middags deckquoits, decktennis en bullboard gespeeld. Er blaast een koude wind, maar we willen toch wat beweging hebben: Enige heren en dames lopen in bontjassen, De deining is nu veel erger dan op de Suva-trip: het hele schip kraakt, en we horen voortdurend de doffe slagen van de golven tegen de scheepswand. Weer weinig mensen aan tafel.

29 maart • Flinke stormwind, ijskoud. Buitengewoon veel deining, veel erger dan gisteren. Op het voordek was de op- en neergaande beweging het sterkst, maar we stonden daar niet lang: een dikke golf deed ons kletsnat vluchten. De spray van de golven sloeg zelfs over de brug en deed plenzen water op het bovendek neerkomen. Je kunt dit toch wel stormweer noemen! Nu kwam tenslotte toch nog het slechte weer dat mij voor deze overtocht voorspeld was. Hoop dat het morgen wat minder ruw is. Het is nu niet mogelijk te schrijven. In Vancouver hoop ik enige brieven te vinden.