[DeepL-vertaling onderaan]
December 1, 1941
The Germans have assigned a large load of potatoes to the ghetto. At first, people were surprised at such sudden generosity. But their surprise did not last long. It turned out that this load was originally destined for the Nazi soldiers on the Russian front but had frozen en route. Then the Germans opened their Nazi hearts and sent the frozen potatoes to the Jews in the ghetto.
Now long lines are forming in front of the various food stores. People are trying to get a few frozen potatoes, for, although they cannot be cooked as such, they make excellent pancakes. Everywhere you go, the smell of fried potato pancakes assails your nostrils. For fat we use black hemp oil, the cheapest there is. Even it costs eight zlotys a pound.
Miss Sala beamed with joy when my mother gave her some of these potatoes. Laden with a few bags of the damp rotting things, she ran home to her family to quiet their hunger. Her mother died a few weeks ago, and her father is in bed with typhus.
The epidemic is still raging unabated. Several people are buried in one grave. Because of the shortage of medical personnel, a medical course has been opened at Number 3 Leszno Street to train a large number of nurses and supplement the knowledge of the former medical students.
The hygienic conditions are constantly deteriorating. Most of the sewage pipes are frozen, and in many houses the toilets cannot be used. Human excrement is often thrown out into the street together with the garbage. The carts that used regularly to remove the garbage from the courtyards now come rarely or not at all. For the time being all this filth is disinfected by the cold. But what will happen when the first spring breeze begins to blow? There is serious apprehension that a cholera epidemic will break out to fill our cup of misfortune to the brim.
DeepL-vertaling:
1 december 1941
De Duitsers hebben een grote lading aardappelen toegewezen aan het getto. In eerste instantie waren de mensen verbaasd over deze plotselinge gulheid. Maar hun verbazing duurde niet lang. Het bleek dat deze lading oorspronkelijk bestemd was voor de nazisoldaten aan het Russische front, maar onderweg was bevroren. Toen openden de Duitsers hun nazi-hart en stuurden de bevroren aardappelen naar de Joden in het getto.
Nu vormen zich lange rijen voor de verschillende levensmiddelenwinkels. Mensen proberen een paar diepgevroren aardappelen te bemachtigen, want hoewel ze niet als zodanig gekookt kunnen worden, zijn het uitstekende pannenkoeken. Overal waar je komt, komt de geur van gebakken aardappelpannenkoeken je neusgaten binnen. Als vet gebruiken we zwarte hennepolie, de goedkoopste die er is. Zelfs die kost acht zloty per pond.
Mevrouw Sala straalde van vreugde toen mijn moeder haar een paar van deze aardappelen gaf. Beladen met een paar zakken van de vochtige rottende dingen rende ze naar huis om de honger van haar familie te stillen. Haar moeder stierf een paar weken geleden en haar vader ligt in bed met tyfus.
De epidemie woedt nog steeds onverminderd voort. Meerdere mensen liggen begraven in één graf. Vanwege het tekort aan medisch personeel is er een medische opleiding geopend op Leszno Street 3 om een groot aantal verpleegsters op te leiden en de kennis van de voormalige medische studenten aan te vullen.
De hygiënische omstandigheden verslechteren voortdurend. De meeste rioolbuizen zijn bevroren en in veel huizen kunnen de toiletten niet gebruikt worden. Menselijke uitwerpselen worden vaak samen met het huisvuil op straat gegooid. De karren die vroeger regelmatig het vuilnis van de binnenplaatsen haalden, komen nu niet of nauwelijks. Voorlopig wordt al deze vuiligheid gedesinfecteerd door de kou. Maar wat gebeurt er als de eerste lentebries gaat waaien? Er heerst grote vrees dat er een cholera-epidemie zal uitbreken die onze beker van ellende tot de rand zal vullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten