• Martha Feitsma (1907-1944) was een Leeuwardens meisje van joodse komaf. Ze overleed in Auschwitz. In 1922/'23 hield ze een dagboek ("Uit mijn bakvischtijd") bij.
Woensd. 27. Juni. Uit de datum blijkt wel dat ik een heelen
tijd m’n dagboeken gestaakt heb. Dat kwam
omdat Grieteke er mee opgehouden is en
toen was bij mij de animo ook weg. Maar
toen ik dit dierbaar document weer in
handen kreeg, bekroop mij de lust om
er maar weer mee door te gaan. Ik ben in de winter naar 5 bals geweest en
op elk bal waar Appie de Vries was, heeft
hij mij gevraagd voor de polonaise.
30 Mei waren we met Juffrouw Kreuiter en
de heele klas naar Giethoorn en Vollenhove.
Eerst met den trein tot Steenwijk en toen
verder den heelen dag gefietst. ’t Was jammer
dat het om 12 uur begon te regenen want
toen hebben we niet kunnen punteren
in Giethoorn.
Nu is er groot nieuws:
Ik tennis ( geen tannis uitspreken! )
Dat komt zoo : Er is hier een Joodsche tennisclub opgericht voor personen boven de
18 jaar en nu werd besloten er een adspirantclub aan toe te voegen voor personen
( wèl kinderen ) benèden de 18 jaar,
waaronder ook mijn persoontje behoort.
Onze club is niet zòo leuk. Maar affijn
er behoren toe: Juut en Becca van der
Kaars, Emiel van de Heyden, Betty en Leo
van der Heyden, Jo Dwinger, Jules Cohen, Louis Cohen, Meyer Velleman en lest best:
Ik. Nu is het gekke dat wij alleen mogen
spelen onder toezicht van één van de grooten n.l. Mevrouw Leefsma, Meneer Dito,
Mr. van Kollem, Mevr Dito, Hanie Klein, Jaap
Cohen en { Louis Sanders en Erie Pinto } die
ik een paar leuke jongens vind.
Donderdag ’s Avonds heerlijk getennisd alleen jammer van een kleine kijfpartij. Er stond
namelijk op een lijst die daar hangt dat
we tot 9 uur onder toezicht stonden, maar
wij dachten dat we nog wel even mochten
doorspelen. hoor. Maar nee. Klokslag 9
uur moesten de kleintjes ophouden!
en de 4 grooten! die er waren begonnen
te spelen. Om razend te worden. Maar
Daniël!!!!
Vrijdag 29 Juni. Na 4 uur weer gespield en we hebben reuze gelachen want er was geen
verkeersagent!
Ik heb niets heel gewichtigs vergeten.
Ik heb een mantelpak.
Van Saarke heb ik „aan de Zonzijde gelezen.”
Heel mooi.
Woensdag 11 Juli 1923 Dit was een heel gewichtige dag voor mij, want er hing een groot deel van m’n verder leven !!!! vanaf. Want als ik zou zakken, dan moest
ik in de huishouding en dus al die werkjes
als kousen stoppen, kopjes wasschen enz
doen en ik kan gerust zeggen dat ik
alle die dingen vreeselijk vind
Maar gelukkig ben ik overgekomen en
wel naar de 4e
Klasse MHBS.
Tante Jette is ook hier gekomen met haar
3-tallig kroost. De oudste is bij ons
en ik heb er heel wat mee te doen want
hij is al om 6 uur wakker en dus
ik idem dito.
162-2014>
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten