12 December
In dezen nacht is ons kind [Betty] geboren. Hoe primitief moest alles gaan bij een kachel die onzen geheelen brandstoffenvoorraad verslond, bij een clandestiene gaspit en een walmende olielamp. De hemel was vol van het gedonder der vliegmotoren. Het stroomde zwaar en donker over de stad, over ons huis, over de kleine kamer waarin het nieuwe leven zijn eerste kreten gaf. Hoe broos is het, maar hoe onuitroeibaar tevens, dit leven dat opkomt te midden van het schrikbewind der laatste uren.
18 December
De hongersnood is onafwendbaar.
In karavanen van tienduizenden trekt men naar het omliggende land, naar Haarlemmer- en Wieringermeer, naar het Oosten en naar Friesland zelfs, om te halen wat daar nog te halen valt. Een ongekend hevige regenval heeft wegen en velden blank gezet. De inundaties zijn tot uitgestrekte meren gewassen. Dit alles bemoeilijkt het bereiken van de verre vleeschpotten nog meer.
Vandaag was de temperatuur bedenkelijk om het vriespunt. Je kunt de koude niet meer verdragen. Menschen zakken op straat in elkaar. Leegstaande huizen worden op klaarlichten dag gesloopt, boomen gerooid, schuttingen en palen uitgetrokken. Bakkerswagens zijn reeds door troepen volksvrouwen omvergegooid en geplunderd. Een politieagent naast een broodkar is nu geen zeldzaamheid meer. Gisteren heeft een menigte een kruidenierswinkel in Zuid leeggehaald. Vertwijfeling ramt de grensboomen der burgerlijke eerzaamheid.
Onder deze omstandigheden is ons kind geboren. In deze ellende moet het groeien, moet het gevoed worden en warm gehouden als een kasplantje. Wij worden gelukkig prachtig gesteund door onze vrienden uit ‘de beweging’. Zij hebben zelfs een legale inschrijving verzorgd op valsche namen. Zoo is ook dit wezentje reeds ondergedoken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten