In de trein, 18 april 1944. - 's Nachts in Japan, waar ik me onhandig gedroeg tegenover vreemde mensen en vreemde zaken. Ik zag de planken waarop de waren van een winkel lagen uitgestald, aan voor een trap en klom omhoog, waardoor ik schade aanrichtte. De Japanners bekeken me daarbij met een aandacht bestaande uit hoffelijkheid en weerzin.
Vervolgens in een kamer waar ik mannen en vrouwen in etherroes op een divan zag liggen. Wankelend trad een van hen me tegemoet, hij hief een zware kruik op om me te slaan. Omdat ik aan zijn dronkenschap zag dat hij me niet zou raken, deed ik moeite me niet te bewegen - 'anders raakt hij me per ongeluk toch nog'.
's Middags liet Loehning me afhalen en naar het station brengen, waar ik onder shrapnelwolken in de trein naar Parijs stapte.
Over vocalen. In een nieuwe bewerking van dat essay zou ook het volgende moeten worden aangevoerd als bewijs dat de klankkleur van de woorden niet toevallig is: wanneer nieuwe dingen binnen ons gezichtsveld komen, zijn er meestal verscheidene namen die we ze kunnen geven. De taalgeest zal daaruit de meest geschikte kiezen en gaan gebruiken, en daarbij zal de klankordening van grotere betekenis zijn dan de logica. Om die reden is Auto krachtiger dan Kraftwagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten