• Cor Inja (1903-1989) weigerde dienst op principiële gronden, en moest daarvoor de gevangenis in. Tijdens zijn opsluiting hield hij een dagboek bij, dat is gepubliceerd als Geen cel ketent deze dromen.
5 juni 1925
Vandaag moest ik de tuin besproeien, de planten water geven, zodat al het jonge groen weer de levenssappen op kan zuigen, zodat ze krachtiger dan ooit op zullen groeien. Er zullen forsche, buigzame stengels komen en de bloemen zullen tartend rond zien en vreugde geven.
Zo gaat het met ons jonge leven ook. Na de eerste levenssappen groeien we tot een volwassen stam uit en zien tartend de wereld rond en wij slaan onze ogen op, die vragen: 'Wat wil je van ons?', en wij zeggen met diezelfde ogen: 'Weetje het niet? Wij zijn de nieuwe wereld, het nieuwe geslacht. Wat gij allen vele eeuwen hebt gedaan en wat steeds op een mislukking is uitgelopen, dat zullen wij nu gaan doen: wij zijn de toekomst, wij zijn de vrije jeugd. Wij zullen tonen [dat] in ons de kracht schuilt, om onze idealen te verwezenlijken.'
Zo spreken die bloemen in knop me ook toe. Er is nog geen dor blaadje dat neerhangt. Dan komt de tijd van de volle bloei, en krachtig pralen ze in volle schoonheid. De zomer is gekomen: hoe lang zullen ze dan de zomerhitte doorstaan! Dat hangt van het weer af en het water dat elke dag gegeven moet worden. Maar naar zo'n zomer willen we ook in eigen leven. In die zomer moet het gelukken.
Maar we weten [dat] de herfst komt, en de stormen komen, en de graankorrel valt, en zo zal het ook later met ons gaan. Nu het volle leven tegemoet, maar dan smart, tranen, bitterheid.
De geschiedenis zal zich herhalen. Een weemoedige gedachte, of toch niet, want uit de graankorrel zal nieuw leven komen. Zal het met ons ook zo zijn?
Als dat zo is, dan is deze gang van het leven dus noodzakelijk om tot nieuw leven te komen. Er is een woord: 'Zij die geloven, haasten niet.' Dus als we het leven verlaten, komen we in Al-leven, dat door God is geschapen, en dat zullen allen zijn: groot en klein, rooms, protestant, islam, rood en zwart, communist en bourgeoisie.
Wat een gedachtensprong. Ja, het is toch wel fijn om bewust te mogen leven, zolang het je gegeven wordt te leven en steeds te zoeken naar de waarheid en de zin van het leven.
Overigens bijzonder veel post vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten