Marcel Jouhandeau -- 27 maart 1963

• Marcel Jouhandeau (1888-1979) was een Franse schrijver. Uit de 28 delen van zijn dagboek ontstaat het beeld van een leven vol tegenstellingen: mystiek en nuchterheid, goed en kwaad, genotzucht en smart, onbarmhartige spot en inlevingsvermogen. Zijn huwelijk met de danseres Élise is "een van de grote slechte huwelijken uit de wereldliteratuur". Een selectie uit zijn dagboeken is verschenen in de reeks Privé-domein (vertaling: Hepzibah Kousbroek).

Maart 1963
Ik heb het volgende bemerkt: hoezeer mensen van de hoge bourgeoisie en de aristocratie een onaangename 1ucht verspreiden. De oudere dames het meest, maar jongemannen en jongedames doen er niet voor onder. Is het omdat men van goede stand en beschaafd denkt te zijn, dat men zich minder wast, of is het omdat het vlees uit een oud geslacht een beetje adellijk moet zijn? Daar schuilt toch iets heel vreemds in, dat de moeite van het vermelden waard is. Gisteren heeft een rijke weduwe die er werkelijk vorstelijk uitzag, in een gouden jurk, het haar in een netje van Griekse tule, grootmoeder van negenentwintig kleinkinderen, mijn uithoudingsvermogen zeer op de proef gesteld. Ik stond achter de fauteuil waarin ze zat. De walm die uit haar decolleté een aanval op mijn neus deed liet mijn hoofd voor een ogenblik tollen. Ik dacht te zullen stikken.

Het lijkt me dat een slecht bedoelende criticus, als hij zich de moeite getroostte, zou kunnen bewijzen hoe men van Mauriac tot mij, en via Green, Montherlant en Peyrefitte, te maken heeft met ongeveer een zelfde personage, dat gehoor heeft gegeven aan verschillende richtlijnen, welke een min of meer gunstige ontwikkeling hadden op de ontplooiing van zijn talent en zijn schijnheiligheid.