Szczecin, 29.5.1951. Krankzinnige schaarste in de winkels. De etalages van de vleeszaken bestaan uit papieren guirlanden, portretten van Stalin en Bierut en dode vliegen, het is net als in Leningrad in 1932. Al een maandlang is er geen suiker geweest. Lange rijen Poolse optimisten schuiven voort naar de ingangen van een paar zaken, waar men, naar het heet, een partij textiel heeft binnengekregen. En in de restaurants verandert op de zaterdagavonden tegen middernacht letterlijk alle wijn in water...
Szczecin, 29.5.1951. Van de week vertelde mij iemand dat zijn vrouw 's ochtends om drie uur in de rij was gaan staan voor een vleeswinkel. 's Middags om twee uur ging de zaak open - de vleesaanvoer bestond uit de oren en staarten van varkens. De rest was verdwenen.
Ondertussen zie ik dagelijks treinen met levende varkens naar de haven gaan: export naar Oostduitsland (en vandaar meestal door naar de Sovjetunie). Ik heb geprobeerd vast te stellen, of alle varkens twee oren en een staart hadden, maar daarvoor reden de treinen te snel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten