maandag 11 december 2017

Sergej Prokofjev -- 12 december 1924

Sergej Prokofjev (1891-1953) was een Russische musicus en componist. Hij hield een groot deel van zijn leven een dagboek bij, waaruit gedeeltes in het Nederlands zijn gepubliceerd onder de titel Dagboek 1907-1933 (vertaling Arie van der Ent). Eind 1925 was hij op tournee in Nederland.

10 december
De repetitie begon met de Scythiscbe suite (maar ze hadden voor mijn komst al twee repetities achter de rug). Vervolgens Schmuller, het Vioolconcert. Ten slotte namen we het Derde pianoconcert door, ik aan de piano, en dat ging geweldig goed. [Dirigent] Monteux is heel consciëntieus, doet precies wat ik zeg en hoort feilloos alle fouten. [Violist] Schmuller is ook heel consciëntieus, kiest langzame tempi en speelt alle noten. Na de repetitie lunchte ik bij Schmuller. Hij is twee jaar geleden in Rusland geweest en daarom hadden we heel wat gespreksstof. In wezen heeft die Schmuller me hier aan de bak gebracht. Hij is een grote fan van mij, maar een beetje gebeten op Stravinski. Stravinski had hier vorig jaar groot succes, maar leverde iedereen streken, daarom foeteren ze op hem.
's Avonds concert, waarin Schmuller mijn Vioolconcert speelde. Hij speelde goed, maar ik had liever wat snellere tempi gehad. De zaal van het Concertgebouw is groot en vooral ongewoon breed. Ik zat helemaal in het midden, met de nieuwe vrouw van Monteux (zes jaar geleden, in Amerika, had hij de oude nog). Ik was gewaarschuwd: als ik geroepen werd, moest ik op om te buigen. Het concert had succes en Schmuller en Monteux riepen mij als eerste op. Ik moest de hele zaal door naar het podium en een buiging maken.

11 december
Bijna de hele repetitie is weer aan mij gewijd: de Scythische en het Derde. Ik hoorde de Scythische met genoegen, stelde me voor hoe hij in Moskou zou klinken, waar hij deze winter drie keer op het programma staat. Wat het derde pianoconcert betreft, ik speel dat, ondanks mijn 'techniek, snelheid en ritme', waarover gesproken en geschreven wordt, nog steeds niet correct, hoewel ik wel geleidelijk aan winst boek.
Het Amstel Hotel is peperduur. In verband met Ptasjka's komst vroeg ik wat een tweepersoonskamer kostte: zeventien gulden. Afschuwelijk in vergelijking met Frankrijk. Op zoek naar ander onderdak stuitte ik toevallig op het pension van Monteux en kreeg daar van de aardige eigenaars twee keurige kamers.

12 december
Weer repetitie. We liepen eenmaal de Scythische door en eenmaal het Derde pianoconcert, hoewel dat een luxe is, het had ook wel zonder gekund. Ik verhuisde naar het Museum Pension, waar de vertegenwoordiger van Pleyel inmiddels een instrument voor me heen had gestuurd. Hij woont samen met een Amerikaanse, een heel aardig ding. In februari staan Moskou en Petrograd op het programma, Daar zullen ze onder andere De nar spelen. We bespraken zijn Moskouse programma. Ik adviseerde Chausson en Rabaud eruit te gooien, voor wie niemand in Rusland enige belangstelling zal hebben.
Ik vertelde hem over de symfonieën van Mjaskovski.

's Avonds concert in Den Haag. Het hele orkest, dirigent en solist rijden er in een speciale trein heen. Het Concertgebouw is toch heel chic: we werden met een auto naar de trein gereden, reisden eerste klas. werden naar Den Haag vervoerd, daar per auto naar de zaal gereden en in de artiestenfoyer kregen we broodjes, thee en wijn, allemaal op kosten van het Concertgebouw. De zaal is niet zo goed als in Amsterdam, maar wel groot, en er zijn veel mensen. Amsterdam is muzikaler, maar Den Haag de mondaine residentie. De eerste twee delen speelde ik goed, de finale minder, ik zat een beetje te knoeien, voelde de vermoeidheid. Groot succes: ik werd drie keer teruggeroepen, wat voor het stijve Den Haag heel veel is. Ik kreeg felicitaties. Daarna de terugweg, de auto's en de speciale trein.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten