Zondag 21 juni
Er werd nog net niet hardop gejuicht, maar gisteren is meneer Bakker plotseling overleden. 'Nu Slothouwer nog,' hoorde Graeme mevrouw Smit zachtjes tegen zichzelf zeggen. 'Dat heb ik niet gehoord,' zei hij vriendelijk tegen haar. Ze schrok en verontschuldigde zich uitvoerig. 'Dat is niet nodig hoor, ik heb er alle begrip voor. Alleen moet u voor de zekerheid iets zachter in uzelf praten. Vooral als mevrouw Slothouwer in de buurt is.' Bakkers dood is geen verlies. Zo veel negativiteit vind je niet vaak in één mens, al moet ik eerlijk bekennen dat ik soms wel moest grinniken om zijn scheldpartijen. Hij had een omvangrijk oeuvre bijzondere scheldwoorden. De enige met wie Bakker het enigszins kon vinden was mevrouw Slothouwer. Die staat er nu alleen voor om zure commentaren te leveren op ongeveer alles hier in huis. Misschien bindt zij nu wat in. Haar leven moet ook geen pretje zijn. `Hoe was uw kindertijd?' heb ik haar eens zonder bijbedoelingen gevraagd.
`Dat gaat u niets aan,' was het antwoord.
Vanavond uit eten. Omanido-clubleden hebben de plicht elkaar actief en scherp te houden. Ik zal bij de volgende algemene vergadering voorstellen dat op te nemen in de reglementen. Het is vaak makkelijker een ander in beweging te krijgen dan jezelf. Je kunt van een ander ook vaak meer hebben. Als een vriend of vriendin iets voorstelt denk je toch sneller: ach, waarom ook niet? Terwijl, als je voor jezelf een plan bedenkt, je eerder geneigd bent tot: ach, waarom ook wel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten