zondag 17 januari 2021

Simon Vestdijk • 17 januari 1943

Simon Vestdijk (1898-1971) was een Nederlandse schrijver. In 1942/'43 zat hij enige maanden gevangen. Uit: Vestdijkkroniek

St. Michielsgestel 17 januari 1943
Lieve Ans en Vader,
Hartelijk bedankt voor jullie brieven en voor de beide pakjes, die in goede orde zijn gearriveerd. Speciaal bedankt voor het lekkers in de schoen (alsof het Sinterklaas was!) en de appelen. Ik heb zoo juist avondbrood gegeten met Piet op schoot, die stukjes kaas etc. uit mijn mond at, net als de echte Piet vroeger! Ik zal nu eerst je brief in volgorde beantwoorden. Ik kreeg een brief van Loes en een pak met heerlijkheden; bedank haar eens! O ja, de kaaskorsten (misschien heb je ze inmiddels gevonden) zitten in een van je eigen trommeltjes, waarin ook een blikje. Veeg de schimmel eraf, dan zijn ze nog wel te gebruiken. Manus is al een tijd dood; bijzonderheden zal ik je later weleens vertellen. Mijn lezing was weer een groot succes: er waren 80 menschen (zeer veel voor een gewone lezing), en ik heb niet te vlug gelezen. Deze lezingen worden door ons zelf geregeld. Op 't oogenblik zit Jhr. Quarles van Ufford naast me, die iets met de generaal te regelen heeft; maar de stem des bloeds heeft nog niet gesproken! Woensdag stuur ik een pakje met blikjes, waarvan je dus dat eene, waarvan het papier af is, open moet maken; een hemd, sokken en zakdoek; en nog wat kleinigheden. Stuur mij dan eind van de week alleen een pyama, 1 paar wollen sokken en een badhanddoek; dat is voorloopig weer genoeg. Henkels stuurde ons weer een daverend pakket, met voor ons ieder een ½ pond boter; als je hem schrijft, bedank hem dan eens.
Gisteren een spannende voetbalwedstrijd tusschen Gestel en Haren (oude en nieuwe Harenaars), die door de laatsten met 4-2 gewonnen is. Het publiek was zeer opgewonden. De Harensche keeper was een jonge pater, die uitstekend werk deed; trouwens in beide elftallen speelden wel 6 kapelaans mee! Vanmiddag een concert van Andriessen, dat niet zóo interessant was; daarentegen Vrijdagavond een prachtige cellosonate van Schubert, en 4 liederen van Schubert, ook heel mooi. Vanmiddag kwam ik tot de ontdekking, dat er op Blok III een zekere Dr. P. van Kleffens woont, van wie ik mocht vermoeden, dat het een oud-Harlinger was; en toevallig liep ik hem even later, buiten, tegen het lijf, en herkende hem onmiddellijk. We hebben even gepraat; hij had nog les van vader gehad; nu woont hij in Zwolle (geloof ik). Vreemdsoortige ontmoetingen beleef je hier!
De geruchten over algemeene Entlassung en liquidatie van het kamp tieren nog steeds weelderig. Voor 1 Maart zou alles weg moeten zijn; alleen een kleine groep (50 à 100) zou achterblijven en bij de Indische groep worden ondergebracht. Het is zaak onder dit alles je kalmte te bewaren en op alle eventualiteiten voorbereid te zijn. Me er erg veel van aantrekken doe ik niet, hoewel ik natuurlijk best naar huis wil, langzamerhand. Groet Johan en zijn vrouw van me. Ze treffen het met het mooie weer, en zullen wel veel in de bosschen wandelen.
Dinsdagmorgen. Gisteren is bekend gemaakt dat we van de zolder afmoeten, vandaag al; hetgeen weer allerlei verhuisdrukte oplevert. De generaal weet nog niet eens waar hij heen moet, want bijna alles is vol! Enfin, 't is voor hem erger dan voor mij. Hij hoorde van zijn vrouw, dat zij het laatste pak van Henkels zelf betaald heeft, althans gedeeltelijk, en in ieder geval de boter. Schrijf haar eens over deze kwestie (mevr. Gort, p.a. J. Palm, Gunninglaan 68, Apeldoorn); dus in de eerste plaats hoeveel de helft is van wat zij voor dit pak uitgegeven heeft, en in de tweede plaats, dat ik graag hiermee door wil gaan, maar natuurlijk alleen als ik meebetaal. En gireer het geld dan even. Ik zou Henkels dan maar niet al te enthousiast bedanken; er zijn wel een paar dingen van hem bij, maar het meeste toch niet. Het is wel een beetje gek; niet dat wij hem ervoor betalen, maar wel, dat hij er niets over geschreven had, zoodat wij dachten, dat alles van hem was, en de generaal al voor het ‘vorstelijk pakket’ heeft bedankt! Vanavond schrijf ik hier nog wat bij; misschien is er dan ook een brief van jou.
Maandagavond. De verhuizing is al weer achter de rug; gelukkig niet zoo vermoeiend als de vorige keer, vooral omdat we die groote tafel niet te sjouwen hadden. Mijn stoel heb ik naar de aula gebracht; en de generaal zit op blok I, 46, bij 6 of 7 anderen op een kamer, maar hij eet daar ook. Voor mij is het gemeenschappelijk eten en het kopjes koffie drinken afgeloopen; maar dat is niet zoo erg. Schrijf zijn nieuwe adres maar meteen aan zijn vrouw. Ik sluit deze brief nu af en ga naar een grammofoonconcert: een vioolconcert van Mozart en de 3e symphonie van Brahms. Vóor Zaterdag hoop ik nog iets te hooren. Houd jullie goed! Veel zoenen en hart. gr. van Simon

Geen opmerkingen:

Een reactie posten