Vertaling met DeepL onderaan.
I like exceedingly to wash my feet in warm water. It gives me a kind of tranquillity. I am not joking; I speak from experience. I have often done it merely for pleasure. But if I receive so much delight from washing my feet, how great must have been the luxury of the Romans, who solaced thus their entire bodies. The warm baths which they had everywhere contributed greatly to felicity. Truly, without exaggeration, one cannot imagine anything more consoling than after a day of annoyance and fatigue to undress and stretch one's self out at full length in fluid warmth, to have one's nerves gently relaxed, to enjoy indolent ease and forget all one's cares. I experienced a little of that enjoyment when I was at Moffat in Scotland for the mineral waters. But my pleasure was very crude because I was taking the baths for my health, and there were no conveniences for bathing for pleasure. I was put into a horrible tub, a scanty covering was thrown over me, and in that state I was obliged to remain for half an hour. I had as my supervisor a barbarian of a Presbyterian preacher, who called out from time to time in a harsh voice, "Take care, you rogue! If we see the least disobedience to our orders, we shall proceed to instant punishment." And that was why I kept quiet, though I was extremely bored.
A warm bath is, I confess, a most agreeable kind of luxury, but luxury is very dangerous. . . . Above all things a young man should guard against effeminacy. I would advise him to avoid warm baths and accustom himself rather to the cold bath, which will give him vigour and liveliness. When I was at Edinburgh, I used to take a cold bath every morning, even in the severest winter. I met there the most shameless flatterer I ever saw. He was the bath-keeper. He said to me, "Mr. Boswell, if you should choose to join the Army, there is no doubt that you would be accepted for any rank lower than that of General." He always flattered me without limit. He had a prodigious stock of gross compliments. But, indeed, though I always laughed at his amazing effrontery, I liked to hear him run on. The most obvious flattery has in it something agreeable.
Vertaling
Ik vind het heerlijk om mijn voeten in warm water te wassen. Het geeft me een soort rust. Ik maak geen grapje, ik spreek uit ervaring. Ik heb het vaak alleen voor mijn plezier gedaan. Maar als ik al zoveel plezier beleef aan het wassen van mijn voeten, hoe groot moet dan de luxe van de Romeinen zijn geweest, die zo hun hele lichaam konden verwennen. De warme baden die ze overal hadden, droegen enorm bij aan hun gelukzaligheid. Zonder overdrijving kun je je niets voorstellen dat meer troost biedt dan na een dag van ergernis en vermoeidheid je uit te kleden en je uit te strekken in de vloeibare warmte, om je zenuwen zachtjes te ontspannen, om te genieten van indolente rust en al je zorgen te vergeten. Ik heb een beetje van dat genot ervaren toen ik in Moffat in Schotland was voor het mineraalwater. Maar mijn plezier was erg ruw omdat ik de baden nam voor mijn gezondheid en er geen voorzieningen waren om voor mijn plezier te baden. Ik werd in een afschuwelijk bad gezet, er werd een schrale bedekking over me heen gegooid en in die toestand moest ik een half uur blijven. Ik had een barbaarse presbyteriaanse predikant als opzichter, die van tijd tot tijd met harde stem riep: “Pas op, schurk! Als we ook maar de minste ongehoorzaamheid aan onze bevelen zien, zullen we direct tot straf overgaan.” En daarom hield ik me stil, hoewel ik me enorm verveelde.
Ik geef toe dat een warm bad een aangename luxe is, maar luxe is erg gevaarlijk... . . Een jongeman moet vooral oppassen voor verwijfdheid. Ik raad hem aan om warme baden te vermijden en liever een koud bad te nemen, dat geeft hem kracht en levendigheid. Toen ik in Edinburgh was, nam ik elke ochtend een koud bad, zelfs in de strengste winter. Ik ontmoette daar de meest schaamteloze vleier die ik ooit had gezien. Hij was de badmeester. Hij zei tegen me: “Meneer Boswell, als u ervoor zou kiezen om bij het leger te gaan, zou u ongetwijfeld worden aangenomen voor elke rang lager dan die van generaal.” Hij vleide me altijd zonder limiet. Hij had een enorme voorraad grove complimenten. Maar inderdaad, hoewel ik altijd moest lachen om zijn verbazingwekkende onbeschaamdheid, hoorde ik hem graag doorgaan. De meest voor de hand liggende vleierij heeft iets aangenaams in zich.
Vertaald met DeepL.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten