Arjen Duinker • 19 februari 2009

• Meer dan honderd dichters uit de hele wereld kwamen februari 2009 samen in en om Granada (Nicaragua) voor de vijfde editie van het Festival Internacional de Poesía. Dit ‘grootste culturele evenement van Centraal Amerika’ werd voor de vijfde keer georganiseerd, en uit Nederland werden de dichters Salah Hassan en Arjen Duinker (1956) uitgenodigd. Duinker hield een dagboek bij.

Donderdag 19 februari
Benjamín laat een krantenartikel zien, waarin iemand zegt: ‘De meeste mensen hier zijn zo arm dat ze wel iets anders te doen hebben dan poëzie lezen.’ María Augusta van de organisatie komt ons vragen of we alsjeblieft naar het klooster willen komen, rondetafelgesprek over boek, economie en intellectueel eigendom. Als er te weinig toehoorders zijn, loopt het voortbestaan van het festival gevaar. We gaan erheen, luisteren twee uur. Bij terugkeer zijn de Steel Angels bezig te vertrekken naar hun conferentie. ‘Bier en chicks,’ legt een van hen uit. Na de lunch met David opnieuw naar San Francisco, we worden na elkaar geïnterviewd voor een film over het festival. Vertellen allebei voorzichtig dat het programma wellicht wat overladen is, hebben verder levensgrote lof. Niks overdreven, dit is een fabuleus festival, een van de schitterendste festivals die ik bezocht, intieme en uitzinnige ontmoeting. De boekpresentatie van Yevtushenko sla ik over, geen puf, ik praat even in de schaduw met Obediah van de Bahama's. Groepsfoto op de trappen van het klooster. In busjes naar het fort voor de volgende serie lezingen. Water en bier kopen in een café. Luisteren. Kijken naar zittende en staande mensen, jong en oud. Voordat het concert begint, loop ik met Mario de Mexicaan en Lía en Marko terug naar het centrum. Heerlijk eten.