• In de jaren 70 was Go ask Alice (1971) een bestseller. Het is een dagboek van een 15-jarig meisje dat aan de drugs raakt. Tegenwoordig wordt aangenomen dat het boek is geschreven door Beatrice Sparks.
Vertaling door DeepL onderaan.
July 22
I could tell Mom had been crying when she came to see me today, so I tried to be very strong and put on a really happy face. It's a good thing I did because they are sending me to an insane asylum, a loony bin, a crazy house, freak wharf, where I can wander around with the other idiots and lunatics. I am so scared I cannot even take a full breath. Daddy tried to explain it all very professionally but it was obvious that he had been completely unhinged by the whole thing. But not as much as I am. No one could be.
He said that when my case was taken before the juvenile judge, Jan and Marcie both testified that I had been trying for weeks to sell them LSD and marijuana and that around school I was a known user and pusher.
Circumstances really were quite against me. I have a drug record and Daddy said that when Mrs. Larsen's neighbor heard me screaming, she and the gardener came over to see what was happening and thinking I had gone insane they locked me in a small closet, ran to check the baby who had apparently also been awakened by my screams, and called the police. By the time they got there I had injured myself severely and was trying to scratch the rough piaster off the walls to get out and had beaten my head against the door until I had a brain concussion and a fractured skull.
Now they are going to send me to the Boobie Hatch which is probably where I belong. Daddy says I probably won't be there long and he will immediately start proceedings to have me released and put into the hands of a good psychiatrist.
Dad and Mom keep calling the place where l'm going a youth center, but they aren't fooling arrybody They aren't even fooling themselves. They are sending me to an insane asylum! And I don't understand how can that be. How is it possible? Other people have bad trips and they don't get sent to an insane asylum. They tell me my worms aren't real and yet they're sending me to a place that's worse than all the coffins and the worms put together. I don't understand why this is happening to me. I think I have fallen off the face of the earth and that I will never stop falling. Oh, please, please don't let them take me. Don't let them put me away with insane people. I'm afraid of them. Please let me go home to my own room and go to sleep. Please God.
DeepL-vertaling:
Ik kon zien dat mam had gehuild toen ze me vandaag kwam opzoeken, dus ik probeerde heel sterk te zijn en een heel blij gezicht op te zetten. Het is maar goed dat ik dat gedaan heb, want ze sturen me naar een gekkenhuis, een gekkenhuis, een freak wharf, waar ik kan rondlopen met de andere idioten en gekken. Ik ben zo bang dat ik niet eens volledig adem kan halen. Papa probeerde het allemaal heel professioneel uit te leggen, maar het was duidelijk dat hij helemaal van de kaart was. Maar niet zo erg als ik. Dat kan niemand zijn.
Hij zei dat toen mijn zaak voor de jeugdrechter kwam, Jan en Marcie allebei getuigden dat ik wekenlang had geprobeerd hen LSD en marihuana te verkopen en dat ik op school een bekende gebruiker en pusher was.
De omstandigheden waren echt tegen me. Ik heb een drugsverleden en papa zei dat toen de buurvrouw van mevrouw Larsen me hoorde schreeuwen, zij en de tuinman kwamen kijken wat er aan de hand was en dachten dat ik gek was geworden. Ze sloten me op in een kleine kast, renden naar de baby die blijkbaar ook wakker was geworden door mijn geschreeuw en belden de politie. Tegen de tijd dat ze daar aankwamen had ik mezelf ernstig verwond en probeerde ik het ruwe stucwerk van de muren te krabben om eruit te komen en had ik met mijn hoofd tegen de deur geslagen tot ik een hersenschudding en een schedelbasisfractuur had.
Nu gaan ze me naar de Boobie Hatch sturen, waar ik waarschijnlijk thuishoor. Papa zegt dat ik daar waarschijnlijk niet lang zal blijven en dat hij meteen een procedure zal starten om me vrij te krijgen en bij een goede psychiater onder te brengen.
Papa en mama blijven de plaats waar ik naartoe ga een jeugdcentrum noemen, maar ze houden niemand voor de gek Ze houden zelfs zichzelf niet voor de gek. Ze sturen me naar een gekkenhuis! En ik begrijp niet hoe dat kan. Hoe is het mogelijk? Andere mensen hebben slechte trips en worden niet naar een gekkenhuis gestuurd. Ze vertellen me dat mijn wormen niet echt zijn en toch sturen ze me naar een plek die erger is dan alle doodskisten en wormen bij elkaar. Ik begrijp niet waarom me dit overkomt. Ik denk dat ik van de aarde gevallen ben en dat ik nooit zal stoppen met vallen. Oh, alsjeblieft, laat ze me niet meenemen. Laat ze me niet opsluiten bij krankzinnige mensen. Ik ben bang voor hen. Laat me alsjeblieft naar huis gaan naar mijn eigen kamer en gaan slapen. Alstublieft God.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten