'Ik keer weer terug naar m'n kazemat. De mitrailleur-schutter en zijn helper liggen reeds gezellig reutelend te snurken, wanneer ik binnen kom. In de kazemat, waarvan de vloer ongeveer anderhalve meter onder de grond ligt is het weldadig koel, na de zwoele avondlucht buiten - een onweertje zou me lijken na al die afmattende hitte. Morgen weer een dag met geïmproviseerde oefeningen en misschien wel een bezoek van een hoge ome. Hoe lang nog moet ik in deze walgelijke, ongemakkelijke kazemat zitten - wanneer is dat gemieter over gevaar voor een inval en al dat fraais meer eindelijk eens afgelopen?
De verveling drukt je in het uren-lang kaartspelen of gokken -met zo nu en dan een uitstapje naar een tweederangs bioscoop of een 48 uur verlof, waarin je je thuis niet meer op je gemak voelt, omdat je een vreemdeling in je eigen woning wordt.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten