DeepL-vertaling onderaan.
eptember 14. D., G., [Dorothy and Gerald Wellesley] and I left Victoria at 11 for Paris. I was miserable because H. [Harold] had got out of our taxi halfway to the station, and had walked away looking white and unhappy. I wrote to him in the train, to try to console him a little. We had dinner in Paris at the Gare de Lyon (in Le Train Bleu, a famous restaurant up a stately staircase, with immense murals depicting French cities, an historica! monument]. We left Paris at 9 and got to Lausanne the next morning, where we changed into an ordinary carriage.
September 15. We spent the whole day in the train, reaching Verona late at night. I did not much like coming back to Verona ...
September 16. G. went out by himself in the morning to see Verona — and D. & I wandered out later and I showed her the things I liked, i.e., the Arche and the Gothic staircase. After lunch we took G. to see the staircase, and he destroyed its beauty in a few deft phrases, which made me angry. After that we went to see churches, and he admired baroque chapels, which seemed to me of an unparalleled hideousness, but I listened to his remarks on the baroque with interest, and, I hope, an open mind. We trailed about the streets getting hotter and more thirsty every minute. There were barrows of fruit at every street corner, and barrels of fresh wine standing along the river. In the evening we went to a cinema in the arena— a moonlit anachronism which was great fun. D. was thrilled. Afterwards, we walked about the streets.
[Vertaald met DeepL]
14 september. D., G., [Dorothy en Gerald Wellesley] en ik vertrokken om 11 uur uit Victoria naar Parijs. Ik voelde me ellendig omdat H. [Harold] halverwege uit onze taxi was gestapt en wit en ongelukkig wegliep. Ik schreef hem in de trein om hem een beetje te troosten. We dineerden in Parijs op het Gare de Lyon (in Le Train Bleu, een beroemd restaurant op een statige trap, met immense muurschilderingen van Franse steden, een historisch monument). We verlieten Parijs om 9 uur en kwamen de volgende ochtend aan in Lausanne, waar we overstapten in een gewone wagon.
15 september. We brachten de hele dag door in de trein en bereikten Verona laat in de avond. Ik kwam niet graag terug naar Verona ...
16 september. G. ging er 's ochtends alleen op uit om Verona te bekijken - en D. en ik gingen er later op uit en ik liet haar de dingen zien die ik mooi vond, d.w.z. de Arche en de gotische trap. Na de lunch namen we G. mee om de trap te zien, en hij vernietigde de schoonheid ervan in een paar behendige zinnen, wat me boos maakte. Daarna gingen we kerken bekijken, en hij bewonderde barokke kapellen, die mij van een ongeëvenaarde afzichtelijkheid leken, maar ik luisterde met belangstelling naar zijn opmerkingen over de barok, en, naar ik hoop, met een open geest. We liepen door de straten en kregen het met de minuut warmer en dorstiger. Op elke straathoek stonden kruiwagens met fruit en langs de rivier stonden vaten met verse wijn. s Avonds gingen we naar een bioscoop in de arena - een maanverlicht anachronisme dat erg leuk was. D. vond het geweldig. Daarna liepen we een eindje door de straten.
September 15. We spent the whole day in the train, reaching Verona late at night. I did not much like coming back to Verona ...
September 16. G. went out by himself in the morning to see Verona — and D. & I wandered out later and I showed her the things I liked, i.e., the Arche and the Gothic staircase. After lunch we took G. to see the staircase, and he destroyed its beauty in a few deft phrases, which made me angry. After that we went to see churches, and he admired baroque chapels, which seemed to me of an unparalleled hideousness, but I listened to his remarks on the baroque with interest, and, I hope, an open mind. We trailed about the streets getting hotter and more thirsty every minute. There were barrows of fruit at every street corner, and barrels of fresh wine standing along the river. In the evening we went to a cinema in the arena— a moonlit anachronism which was great fun. D. was thrilled. Afterwards, we walked about the streets.
[Vertaald met DeepL]
14 september. D., G., [Dorothy en Gerald Wellesley] en ik vertrokken om 11 uur uit Victoria naar Parijs. Ik voelde me ellendig omdat H. [Harold] halverwege uit onze taxi was gestapt en wit en ongelukkig wegliep. Ik schreef hem in de trein om hem een beetje te troosten. We dineerden in Parijs op het Gare de Lyon (in Le Train Bleu, een beroemd restaurant op een statige trap, met immense muurschilderingen van Franse steden, een historisch monument). We verlieten Parijs om 9 uur en kwamen de volgende ochtend aan in Lausanne, waar we overstapten in een gewone wagon.
15 september. We brachten de hele dag door in de trein en bereikten Verona laat in de avond. Ik kwam niet graag terug naar Verona ...
16 september. G. ging er 's ochtends alleen op uit om Verona te bekijken - en D. en ik gingen er later op uit en ik liet haar de dingen zien die ik mooi vond, d.w.z. de Arche en de gotische trap. Na de lunch namen we G. mee om de trap te zien, en hij vernietigde de schoonheid ervan in een paar behendige zinnen, wat me boos maakte. Daarna gingen we kerken bekijken, en hij bewonderde barokke kapellen, die mij van een ongeëvenaarde afzichtelijkheid leken, maar ik luisterde met belangstelling naar zijn opmerkingen over de barok, en, naar ik hoop, met een open geest. We liepen door de straten en kregen het met de minuut warmer en dorstiger. Op elke straathoek stonden kruiwagens met fruit en langs de rivier stonden vaten met verse wijn. s Avonds gingen we naar een bioscoop in de arena - een maanverlicht anachronisme dat erg leuk was. D. vond het geweldig. Daarna liepen we een eindje door de straten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten