Vertaling onderaan
22. Oktober: Wir haben kaum Zeit zum Lernen vor Aufregung. Die Mama der Hella hat voriges Jahr zu Weihnachten mehrere Romane von Geyerstamm bekommen und neulich liegt einer auf dem Tisch und wie ihre Mama draußen ist, blättert die Hella schnell und liest den Titel Frauenmacht!!! [van Gustaf af Geijerstam] Wie ihre Mama fertig war, schaut sie, wohin sie ihn im Bücherkasten stellt und jetzt lesen wir ihn. Einfach großartig! Ich kann die ganze Nacht nicht schlafen; die Signe, die er so liebt und die ihn doch betrügt. Wir haben so geweint, daß wir nicht weiterlesen konnten. Und das Mädchen, das Gretchen, das so an ihrem Papa hängt; ja, ich kann das großartig begreifen, daß sie immer Angst hat, ihr Papa könnte diese ekelhafte Person, die Frau Elise heiraten, die doch so schon einen Mann hat. Und wie sie dann stirbt, Gott, daß ist so gräßlich und so schön, daß wir es dreimal hintereinander lasen. Ich hatte neulich ganz rote Augen vor lauter Weinen, so daß die Tante dann sagte, ich dürfe nicht soviel lernen; sie glaubt nämlich, die Hella und ich lernen Literatur miteinander. Gott, das Lernen ist einem schrecklich, wenn man solche Bücher liest.
24. Oktober: Wenn ich den Papa anschaue, muß ich immer an den Roman Frauenmacht denken; natürlich abgesehen von der Signe. Die Hella hofft noch etwas zu erwischen, aber es geht nicht so einfach, weil ihre Mama doch leicht draufkommen kann, da sie immer sehr vielen bekannten Damen Bücher leiht. Das gäbe einen Riesenskandal. Das Buch vom Brüderchen verlangen wir uns nicht, da wird nicht besonders viel drinstehen; aber ein Roman heißt Komödie der Ehe, das muß herrlich sein; den müssen wir unbedingt lesen.
Ongecorrigeerde vertaling door ChatGPT
22 oktober
We hebben nauwelijks tijd om te leren van pure opwinding. De moeder van Hella heeft vorig jaar met Kerstmis een aantal romans van Geyerstam gekregen, en laatst lag er eentje op tafel. Toen haar moeder even weg was, bladerde Hella er snel in en las de titel: “Vrouwenmacht!!!” (van Gustaf af Geijerstam). Toen haar moeder klaar was, keek ze waar ze het boek in de kast zette — en nu zijn wij het aan het lezen. Gewoonweg schitterend!
Ik kon de hele nacht niet slapen; die Signe, die hij zo liefheeft en die hem toch bedriegt. We hebben zó gehuild dat we niet verder konden lezen. En dat meisje, Gretchen, dat zó aan haar vader gehecht is — ja, ik kan dat zo goed begrijpen, dat ze voortdurend bang is dat haar vader die walgelijke vrouw, mevrouw Elise, zal trouwen, die nota bene al een man heeft. En wanneer ze dan sterft — God, dat is zó vreselijk en zó mooi tegelijk, dat we het drie keer achter elkaar hebben gelezen. Laatst had ik helemaal rode ogen van het vele huilen, zodat tante zei dat ik niet zoveel mocht leren; ze denkt namelijk dat Hella en ik samen literatuur aan het studeren zijn. God, leren is verschrikkelijk moeilijk als je zulke boeken leest.
24 oktober
Telkens als ik naar papa kijk, moet ik aan de roman Vrouwenmacht denken — natuurlijk afgezien van die Signe.
Hella hoopt nog iets te pakken te krijgen, maar dat is niet zo eenvoudig, omdat haar moeder er makkelijk achter kan komen; ze leent namelijk altijd heel veel boeken uit aan haar kennissen. Dat zou een enorm schandaal worden.
Het boek van haar broertje vragen we niet te leen, daar zal niet zoveel bijzonders in staan; maar er is een roman die Komedie van het huwelijk heet — dat moet heerlijk zijn, die móeten we absoluut lezen.
